Logboek, nacht van 9 en 10 tot november 15

Nacht van november 9 in de haven van Circolo Canottieri Ichnusa de Cagliari

November 9 nacht - We zijn in de haven van Circolo Canottieri Ichnusa in Cagliari. Georganiseerd door de Ichnusa Rowing Club van Cagliari.

Het was een gecompliceerde en vooral lange navigatie. Voortdurende sprongen van wind, regen, windvlagen, golven.

We zijn allemaal erg moe, maar het eerste is om de mogelijkheden te controleren die we hebben om in Tunesië aan te komen en de kalender voor de andere etappes van Palermo en Livorno te behouden.

We doen alle mogelijke controles en veronderstellingen, maar helaas moeten we ons neerleggen, we kunnen Tunesië niet bereiken.

De weersomstandigheden van deze weken zijn echt slecht, vooral in dit deel van de Middellandse Zee, in de kanalen van Sardinië en Sicilië, en het lijkt erop dat ze nog lang onverbiddelijk blijven.

Laten we een beetje gefrustreerd naar bed gaan. Maar Tunesië staat nog steeds op onze kalender. Het werd alleen uitgesteld.

November 10, een onverwachte stop in Cagliari

November 10 - Op dit moment hebben we een onverwachte stop voor een paar dagen in Cagliari, tot vreugde van de vrienden van de Sardijnse vredesbeweging die enthousiast zijn over onze onverwachte aanwezigheid.

Marzia, Pierpaolo, Anna Maria, Aldo en Roberto komen ons aan boord bezoeken in de hevige regen van deze bevrijding die niet opgeeft en we denken na over wat we zonder waarschuwing kunnen organiseren.

Alessandro keerde ook terug aan boord, omdat hij naar Barcelona was gegaan. Hij gaat met ons mee naar Palermo.

Deze stop op Sardinië stelt ons in staat de balans op te maken van de militaire bases die dit prachtige eiland verstikken. Sinds de jaren vijftig hebben de NAVO en de VS van dit paradijs een strategische basis gemaakt voor wat zij 'essentiële oorlogsdiensten' noemen.

Een raadselachtige definitie. Alsof oorlog 'essentieel' is.

In de praktijk is het eiland een gigantische militaire basis voor oefeningen, training, experimenten met nieuwe wapensystemen, gesimuleerde oorlogen, brandstoftanks, wapens en munitie, spionage en telecommunicatienetwerk.

De kustwateren in de buurt van de militaire landgoederen zijn vaak gesloten

De kustwateren in de buurt van de polygonen Quirra, Teulada en Capo Frasca zijn vaak gesloten. De uitbreiding van de militaire gebieden van dit deel van de Middellandse Zee is zodanig dat deze de gehele oppervlakte van Sardinië overschrijdt.

De Sardi's leven al tientallen jaren bij militaire bases, niet zonder te proberen weerstand te bieden. Veel demonstraties en protesten. Afgelopen november 4 protesteerden de activisten van A Foras met de welsprekende titel:

Buiten de bases van oorlog. Posters in tachtig dorpen van Sardinië, mobilisaties, protesten.

Maar de militaire blokkade verzet zich dankzij de gebruikelijke kluwen van zakenlui, oorlogszuchtigen, staatsredenen en geheimen.

Al geruime tijd bestaat er op het eiland waar de twee grootste polygonen van Europa zijn gelegen het vermoeden dat in sommige gebieden de hoge incidentie van kanker verband houdt met bodemverontreiniging veroorzaakt door militair afval. Onderzoeken zijn traag.

We praten erover met onze Sardijnse vrienden die ons uitnodigen om deel te nemen aan een van de bijeenkomsten van het netwerk "Migrant Art" dat wordt gehouden in de culturele kamer María Carta in het studentenhuis van de universiteit.

Migrant Art is een initiatief geboren in Bologna in 2012

Migrant Art is een initiatief geboren in Bologna in 2012 en dat zich in een paar jaar heeft verspreid over Italië en het buitenland. De doelstellingen zijn heel eenvoudig: maak inclusie door middel van kunst.

Weekmiddagen staan ​​open voor iedereen, studenten, immigranten, daklozen, jong en oud.

We kwamen aan met de auto en werden omringd door de aanhankelijke en enthousiaste sfeer van deze jonge mensen die met elkaar praten en muziek maken, dansen en kunst ervaren.

We praten over onszelf en onze projecten die elkaars hand vasthouden en door de kamer bewegen met het geluid van een klarinet.

We sluiten symbolisch aan met een zijden draad die ons met elkaar verbindt in een netwerk van emotionele betrokkenheid.

We nemen afscheid van de jongens en gaan eten bij de pizzeria Federico Nansen.

De pizzeria wordt bezocht door de pacifisten van de stad

Niets is toevallig, de pizzeria wordt bezocht door de pacifisten van de stad omdat Mauricio, de eigenaar, een unieke geschiedenis heeft.

In de eerste plaats noemde hij zijn restaurant op die manier omdat hij als kind een bewonderaar was van de Noorse ontdekkingsreiziger van de late 19e eeuw.

Nansen was niet alleen een ontdekkingsreiziger, vooral herinnerd als de eerste die Groenland op ski's doorkruiste. Nansen was Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de toenmalige Volkenbond, Nobelprijswinnaar voor de Vrede in 1922, vond het Nansen-paspoort uit om staatlozen te beschermen en draagt ​​hem de onderscheiding "Nansen Refugee" op, die wordt toegekend aan degenen die zich onderscheiden in de hulpverlening aan vluchtelingen.

Maar wat doet een pizzeria met de naam Nansen in Cagliari? Hij legde het snel uit.

Maurizio ging jaren geleden in Gaza wonen, in Palestina, om te leren hoe pizza te maken, heeft de betrekkingen met de Palestijnse wereld onderhouden en biedt in Cagliari een gesneden pizza met verschillende smakelijke ingrediënten.

Aan het einde van deze Sardisch-Palestijnse gastronomische ervaring keren we terug aan boord (altijd in de regen) en stappen we in de slaapzakken om het fluitje van bevrijding te horen (altijd hij). Sardinië, land van vrede.

November 12, een dag vol activiteiten

November 12 - In minder dan 24 uur organiseerde de Cagliaritan-groep een dag vol vergaderingen en activiteiten. Ze maakten niet alleen de flyers, ze vlogen ons ook naar de universiteit en andere plaatsen.

Het programma begint om 16.00 uur met het programma “Handen af ​​van onze kinderen” in solidariteit met de onderzochte vredesactivisten.

Van 18.00 tot 20.00 uur is er een openbare bijeenkomst met de vertoning van tentoonstellingen, films en discussiemomenten over de thema's van de
up. Ten eerste ontwapening.

Op 21: 00 uur is er een feest met liedjes en dansen van de Terra Mea Association. De WhatsApp-chat wordt overspoeld door de berichten van de vulkanische Marzia die ons met zijn tedere lucht allemaal als een gek laat rennen. Met emoticonslagen.

Deze ongeplande fase blijkt mooie, mooie mensen te zijn, mooi weer dat draait om de pacifistische beweging.

Mooi Sardinië Kom op, laten we samen gaan, is dit verlangen niet mooi?

Mooie dansen. De bemanning test de traditionele dansen van Sardinië, afgezien van Rosa, onze zeeman die een aangeboren gratie heeft, zowel wanneer ze aan het roer staat als wanneer ze danst, beslist iedereen wijselijk om de oude traditie van de Sardijnse dans niet te bederven met zijn bedreigde bewegingen De voeten van anderen.

Deze ongeplande fase blijkt mooie, mooie mensen te zijn, mooi weer dat draait om de pacifistische beweging. Mooi Sardinië Kom op, laten we samen gaan, is dit verlangen niet mooi?

Mooie dansen. De bemanning test de traditionele dansen van Sardinië, afgezien van Rosa, onze zeeman die een aangeboren gratie heeft, zowel wanneer ze aan het roer staat als wanneer ze danst, beslist iedereen wijselijk om de oude traditie van de Sardijnse dans niet te bederven met zijn bedreigde bewegingen De voeten van anderen.

Het enige dat in dit vredige en feestelijke klimaat geen zin heeft, is het weer.

Zelfs het Palermo-podium is in gevaar. Zuid-zuidwesten erg gespannen en golvend. Aan de andere kant is de open chat met vrienden uit Palermo een delirium van berichten. Uiteindelijk hebben we besloten om morgen te beslissen.

November 13 en november 14. We gaan weg Proa naar Palermo

13 november - We gaan. Buig voor Palermo. We hebben 30 zware uren voor de boeg, met weinig wind aan het begin en een stevige wind en golven aan het eind. We bereiden ons voor en voordat we vertrekken is er een dichte uitwisseling van e-mails met Francesco, Maurizio en Beppe van de Palermo Naval League.

We hebben een informatiesessie op WhatsApp geopend. Ze zijn het met ons eens: vertrek
onmiddellijk.

Een stop in San Vito Lo Capo en vervolgens naar Palermo om alle zuidenwind die komt te omzeilen. Op 14-dag zijn we in San Vito, absoluut dankbaar voor de zeecondities in het laatste gedeelte.

Laten we gaan slapen Morgen gaan we naar Palermo.
Alessandro is terug van kleur. Voor deze mars was hij vrijwel nooit aan boord van een schip gegaan.

In een paar weken heeft hij een paar honderd mijl verzameld. Vecht tegen duizeligheid maar verzet zich en toen we voorstelden om met de veerboot terug te keren naar Palermo.

Great!

De 15 van november zijn we eindelijk op de ligplaats van Cannottieri in Palermo

November 15 - In de late namiddag zijn we eindelijk bij de Cannottieri-ligplaats in Palermo. Francesco, Maurizio, Beppe bereiken de top.

We brachten vijf uur door met een gespannen zuid, schaatsen. Moe, maar ook heel grappig.

Allemaal goed, zelfs Alessandro is hersteld.

We nemen een paar uur vrij in afwachting van het programma van morgen dat naar verwachting wordt aangekondigd voor de 11 aan de Naval League, er zullen kinderen zijn voor de Sail Boat Art-tentoonstelling, in 13-ontmoetingen met de stadsautoriteiten en een show.

'S Avonds diner in Moltivolti, een lokale etnische keuken.

Vrede, sociale integratie, welkom, we zullen het hebben over Palermo en het netwerk van Ambassades van Vrede.